Portulaka pospolita (łac. Portulaca oloracea L.) w Grecji nazywana jest glysterida (γλυστρίδα), antrachla (αντράχλα), antrakida (αντρακλίδα), charovotano (χαροβότανο), andrachni (ανδράχνη). Jest to dziko rosnący chwast, który zasiedla wzgórza i pola uprawne całej Grecji.
Portulakę można zbierać od czerwca do sierpnia w Polsce, natomiast w Grecji, gdzie okres wegetacyjny roślin jest dłuższy, od czerwca do października. Można też uprawiać ją w ogródku, na
Już starożytni doceniali właściwości lecznicze portulaki. Egipcjanie popijali ją w formie naparu w przypadkach urologicznych, a Grecy między innymi jako środek na robaki. Na tym nie kończą się właściwości zdrowotne tej rośliny. Jej liście zawierają szereg witamin (głównie A i C) i minerałów (magnez, sód, wapń i żelazo) oraz kwasy omega 3. Działa na organizm odświeżająco i kojąco, pobudza apetyt, jest moczopędna oraz wspomaga trawienie. Łagodzi objawy zgagi, wspomaga leczenie kamicy żółciowej oraz zapalenia okrężnicy. Zawarte w niej silne antyutleniacze, pomagają przy leczeniu ran, zapobiegając bliznowaceniu, zatrzymują procesy starzenia się i wspomagają leczenie wielu chorób. Ekstrakt z portulaki wykorzystuje się przy produkcji naturalnych kosmetyków, gdyż działa tonizująco i przeciwzapalnie. Szerokie zastosowanie znajduje również w kuchni.
W kuchni greckiej portulaka pospolita jest bardzo popularna, szczególnie w okresie lata, kiedy wykorzystuje się ją do przygotowywania odświeżających, zdrowych sałatek. Lato to także czas przygotowania przetworów, więc i portulaka znajduje swoje miejsce w słoiku w formie zamarynowanej. Jest też składnikiem dań na ciepło. Można ją dusić jak szpinak, łączyć z ryżem jako chortorizo, jej łodygi przygotowywać jak szparagi, a kwiaty stosować, jako zamiennik kaparów. Właściwie cała roślina, poza korzeniem jest jadalna, a ponieważ jest zdrowa, to warto zapoznać się z jej lekko kwaskowym, orzeźwiającym smakiem.
Kali oreksi!
balkonie lub w doniczce na parapecie. Jest to roślina jednoroczna, niewielka, o mięsistych liściach i żółtych kwiatach. Rzadko osiąga wysokość większą niż 30 cm i należy do roślin płożących. Z uwagi na swoje właściwości zdrowotne oraz walory smakowe znalazła ona szerokie zastosowanie w ziołolecznictwie, kosmetyce oraz przede wszystkim w kuchni, zwłaszcza śródziemnomorskiej.
Właściwości lecznicze
Już starożytni doceniali właściwości lecznicze portulaki. Egipcjanie popijali ją w formie naparu w przypadkach urologicznych, a Grecy między innymi jako środek na robaki. Na tym nie kończą się właściwości zdrowotne tej rośliny. Jej liście zawierają szereg witamin (głównie A i C) i minerałów (magnez, sód, wapń i żelazo) oraz kwasy omega 3. Działa na organizm odświeżająco i kojąco, pobudza apetyt, jest moczopędna oraz wspomaga trawienie. Łagodzi objawy zgagi, wspomaga leczenie kamicy żółciowej oraz zapalenia okrężnicy. Zawarte w niej silne antyutleniacze, pomagają przy leczeniu ran, zapobiegając bliznowaceniu, zatrzymują procesy starzenia się i wspomagają leczenie wielu chorób. Ekstrakt z portulaki wykorzystuje się przy produkcji naturalnych kosmetyków, gdyż działa tonizująco i przeciwzapalnie. Szerokie zastosowanie znajduje również w kuchni.
Portulaka pospolita w kuchni
W kuchni greckiej portulaka pospolita jest bardzo popularna, szczególnie w okresie lata, kiedy wykorzystuje się ją do przygotowywania odświeżających, zdrowych sałatek. Lato to także czas przygotowania przetworów, więc i portulaka znajduje swoje miejsce w słoiku w formie zamarynowanej. Jest też składnikiem dań na ciepło. Można ją dusić jak szpinak, łączyć z ryżem jako chortorizo, jej łodygi przygotowywać jak szparagi, a kwiaty stosować, jako zamiennik kaparów. Właściwie cała roślina, poza korzeniem jest jadalna, a ponieważ jest zdrowa, to warto zapoznać się z jej lekko kwaskowym, orzeźwiającym smakiem.
Kali oreksi!